Klik op de afbeelding voor vergrote weergave met beschrijvende tekst
Slanke mantelanjer (Petrorhagia prolifera)
De Slanke mantelanjer oogt wat ielig met haar onvertakte, stijve stengel en lijnvormige, smalle bladeren. Een blad is aan de voet met het tegenoverstaande blad vergroeid tot een schede.
De bloemen staan in een hoofdje, meestal meerdere bij elkaar. Het hoofdje bestaat uit een topbloem die ondersteund wordt door 3 paar droogvliezige schutbladen. In de oksel van het bovenste paar van deze schutbladen ontspruiten nieuwe bloemen. Soms is er slechts 1 bloem.
De kelk heeft droogvliezige strepen die afwisselen met de tanden, de kelk is 15-nervig.
De kroonbladen hebben een lange, gevleugelde nagel, de kleur is bleekroze, er zijn geen donkere aders.
Vergelijk de Kleine mantelanjer.
De Kleine mantelanjer is sterk vertakt. De bloemen staan alleen. De kroonbladen versmallen geleidelijk naar de niet-gevleugelde nagel toe. De kleur is bleekroze met donkerder aderen.
Vergelijk de anjer (Dianthus)
De kelk is groen en minimaal 35-nervig.
De bloemen staan in een hoofdje, meestal meerdere bij elkaar. Het hoofdje bestaat uit een topbloem die ondersteund wordt door 3 paar droogvliezige schutbladen. In de oksel van het bovenste paar van deze schutbladen ontspruiten nieuwe bloemen. Soms is er slechts 1 bloem.
De kelk heeft droogvliezige strepen die afwisselen met de tanden, de kelk is 15-nervig.
De kroonbladen hebben een lange, gevleugelde nagel, de kleur is bleekroze, er zijn geen donkere aders.
Vergelijk de Kleine mantelanjer.
De Kleine mantelanjer is sterk vertakt. De bloemen staan alleen. De kroonbladen versmallen geleidelijk naar de niet-gevleugelde nagel toe. De kleur is bleekroze met donkerder aderen.
Vergelijk de anjer (Dianthus)
De kelk is groen en minimaal 35-nervig.
Kenmerken van het geslacht Mantelanjer (Petrorhgia) waartoe Slanke mantelanjer behoort.
De onderste bladen staan in een krans of tegenover elkaar. De bladen hebben geen steunblaadjes. De vrucht is een openspringende doosvrucht. De kelkbladen zijn vergroeid en aan de voet van de kelk bevindt zich een omwindsel van schubben. De kelk bestaat uit droogvliezige strepen die afwisselen met de tanden, 15 nervig.
De onderste bladen staan in een krans of tegenover elkaar. De bladen hebben geen steunblaadjes. De vrucht is een openspringende doosvrucht. De kelkbladen zijn vergroeid en aan de voet van de kelk bevindt zich een omwindsel van schubben. De kelk bestaat uit droogvliezige strepen die afwisselen met de tanden, 15 nervig.
| familie | Anjerfamilie (Caryophyllaceae) |
| info familie | Kenmerken van planten van deze familie zijn een duidelijk gelede stengel en kruiswijs staande enkelvoudige bladeren. De bloemen staan in tweearmige (gevorkte) bijschermen, waarvan de onderdelen vaak éénarmig worden. De kelk is vergroeidbladig, vijftandig, de kroon is eveneens vijfbladig, er zijn tien meeldraden (soms vijf). De stamper bestaat twee tot vijf vruchtbladen. Er zijn evenveel stijlen als vruchtbladen. Het vruchtbeginsel is bovenstandig, éénhokkig, met centrale zaaddrager. |
| naam | slanke_mantelanjer (Petrorhagia prolifera) |
| waar | tuinplant uit Midden- en Zuid-Europa, op stenige plaatsen |
| bloei | juni - oktober |
| kleur | bleekroze met donkere aderen |
| blad | smal, grasachtig blad |
| vrucht | doosvrucht |