Een plantje dat bijna iedereen wel kent: het vergeet-mij-nietje (Myosotis). Kleine, hemelsblauwe bloempjes, met vijf stompe, gele of witte knobbeltjes in het midden, die de kroonbuis min of meer afdekken en zo de stamper en de meeldraden grotendeels aan het zicht onttrekken. De Latijnse naam Myosotis betekent ′muizenoortje′, doelend op de harige blaadjes. Romantischer is echter de Nederlandse benaming. Zo wil het verhaal dat een middeleeuws ridder een bosje bloemen ging plukken voor zijn geliefde, maar daarbij helaas in het water viel en door zijn zware harnas onherroepelijk naar de diepte werd getrokken. Terwijl hij verdronk, wierp hij zijn geliefde toch nog het bosje bloemen toe en riep ′vergeet mij niet!′. En zo is het vergeet-mij-nietje voor vrouwen een symbool van trouw geworden. Aan de waterkant, het zal wel een moerasvergeet-me-nietje zijn geweest.
Waarop moet je letten om de verschillende soorten vergeet-mij-nietjes van elkaar te kunnen onderscheiden?
Als de kelkharen stijf tegen de bloem aangedrukt liggen dan wordt de keuze direct beperkt tot het Zode- of Zompvergeet-mij-nietje (Myosotis laxa caespitosa) en het Moerasvergeet-mij-nietje (Myosotis scorpioides)
Bij het Zompvergeet-mij-nietje is
Bij het Moerasvergeet-mij-nietje is
Het Weidevergeet-mij-nietje (M. palustris nemorosa) wordt tegenwoordig tot de moerasvergeet-mij-nietjes gerekend (Myosotis scorpioides).
Mocht je toch onderscheid willen maken: bij het Weidevergeet-me-nietje wijzen de haren op de onderste bladen naar de bladvoet; bij het Moerasvergeet-me-nietje naar de bladtop. Ook is het blad van het Weidevergeet-me-nietje glanzend.
Als de kelkharen afstaan dan is er een ruimere keuze aan soorten. De afstaande haren aan de onderzijde van de kelk hebben een haakvormige top.
Bosvergeet-mij-nietje (M. silvatica) - belangrijkste kenmerk is de vlakke zoom van de bloemblaadjes (kroonblaadjes). Bij alle andere soorten buigt de zoom iets omhoog: de bloemblaadjes lijken een soort trechtertje te vormen. Het bosvergeet-mij-nietje komt in het wild nauwelijks nog voor, wel is ze veel te vinden in tuinen. Daar komt ze ook in een blijvende roze kleur voor. Dit vergeet-mij-nietje heeft vaak niet-bloeiende, grootbladige rozetten.
De overgebleven vier in Nederland voorkomende soorten zijn lastiger. Ook qua benaming.
Veelkleurig vergeet-mij-nietje (M. versicolor)Bloemen verkleuren van geel, naar rood en paars en ten slotte naar blauw. De kroonbuis is uiteindelijk dubbel zo lang als de kelk. Op bouwlanden en grazige plaaten. Bloeit van mei tot juni.
Bij de nu nog overgebleven soorten is de lengte van de vruchtsteel van belang, evenals het open of gesloten zijn van de kelk bij een uitgebloeide bloem.