Bittere wilg

Klik op de afbeelding voor vergrote weergave met beschrijvende tekst

Bittere wilg (Salix purpurea)

Het blad van de Bittere wilg is vlak onder de top het breedst, verder is het blad lijnlancetvormig. De onderzijde is blauwgroen. Bij verdroging wordt het blad snel zwart. De blaadjes staan deels tegenover elkaar, maar ook verspreid. Het zelfde geldt voor de katjes.
Een tweede kenmerk is de schors. Deze is aan de binnenzijde zwavelgeel.
De helmdraden van de mannelijke katjes zijn vergroeid en lijken daardoor op 1 meeldraad met 4 helmhokjes. De helmknoppen zijn paarsrood, na de bloei echter zwart.
Op de Bittere wilg kun je van mei tot augustus de Bittere wilggalwesp vinden. Een algemene soort van bosranden en wilgenbosjes. De larven ontwikkelen zich solitair in rode, boonvormige gallen, die lichter zijn op schiet- dan op kraakwilg. Verpopping in de grond.
Kenmerken van het geslacht Wilg  (Salix) waartoe Bittere wilg behoort.

Bij de meeste wilgen verschijnen de bloemen, de katjes, voor de bladeren. Bij de schietwilg, de kraakwilg en meestal ook bij amandelwilg verschijnen de katjes gelijktijdig met het blad. Bij de laurierwilg verschijnen de katjes pas als de eerste blaadjes zich hebben ontplooid. Bij bovengenoemde soorten zijn de schutblaadjes in de katjes geelgroen, bij de overige soorten zwart. Omdat veel, ogenschijnlijk wilde planten, toch uit cultuur afkomstig zijn en omdat er vele bastaarden zijn is het erg moeilijk wilgen te determineren.
Een bekende verschijning in de duinen is de kruipwilg. Deze soort is vrij eenvoudig te herkennen aan de geringe lengte.

Een wilg die ongehinderd kan groeien noemt men schotwilg, een wilg die eens in de 6 tot 10 jaar op een hoogte van ongeveer 2 meter worden afgekapt noemt me knotwilg. Een tot vlak boven de grond gekapte wilg heet stoel of stoof.
Op de uiterwaarden vind je grote wilgenplantages, deze worden grienden genoemd.

SPECIFICATIES - bittere_wilg
familieWilgenfamilie (Salicaceae)
info familieTot de wilgenfamilie behoren twee geslachten, t.w. de wilgen en de populieren. Het zijn tweehuizige bomen of heesters, d.w.z. dat er aparte mannelijke en vrouwelijke planten zijn. De bladen zitten meestal verspreid, zijn enkelvoudig, met steunblaadjes.
De bloemen groeien in katjes. Dit zijn bloemen die dicht tegen de stengel aanzitten, ze vormen een soort aartje en zijn eenslachtig. Zijn de bloemen manlijk, dan valt het katje na de bloei in zijn geheel af.
Iedere bloem zit in de oksel van een schutblad (schub, katjesschub). Bloemdek napvormig of uit 1 of 2 honingklieren bestaand. Mannelijke bloemen met (1 of) 2 of meer meeldraden. Vrouwelijke bloemen met 1 bovenstandig, 1-hokkig vruchtbeginsel met 2-4 stempels. Doosvrucht met 2-4 kleppen openspringend. Zaden met haarkuif.
naam bittere_wilg (Salix%20purpurea)
waar in grienden, aan rivieroevers, in zand- en kleingroeven, natte duinvalleien
bloei april
kleur helmknoppen paarsrood, na de bloei zwart
blad ds ]]] vlak onder de top het breedst, lijnlancetvormig, van onderen blauwgroen, bij verdroging spoedig zwart
vrucht katjes - tweehuizig