Klik op de afbeelding voor vergrote weergave met beschrijvende tekst
Zwarte populier (Populus%20nigra)
De Zwarte populier kan een hoogte van 35 m bereiken. Kenmerkend zijn in het voorjaar de spitse knoppen met enigszins kleverige, geurige knopschubben. De schors is donker en sterk gegroefd.
De bloemen (in katjes) verschijnen eerder dan het blad. Er zijn mannelijke en vrouwelijke bomen. De katjes zijn vrij dik en hangend, de vrouwelijke meestal wat langer dan de mannelijke. De mannelijke bloemen hebben 1 schutblad en 10 of meer meeldraden met purperkleurige helmhokjes. De vrouwelijke katjes zijn lichtgroen, het vruchtbeginsel heeft 2 stempels die ieder weer in tweeën zijn gesplitst. De bloemen zijn omgeven door handvormige schubjes. De zaden zijn pluizig.
Het blad is ruitvormig tot zwak eirond, de bladrand is gezaagd tot getand. Het blad heeft een kleurloze zoom langs de bladrand - hierin verschilt de Zwarte populier van de overige populieren. De bladtop is toegespitst.
De Zwarte populier komt veel voor in het gebied langs de grote rivieren en in de binnenduinen.
De cultivar ′Italica′ wordt veel aangeplant. Deze soort heeft vrij rechtopstaande takken en een smalle, cilindrische kroon en heeft daardoor het silhouet van een imposante zuil.
Veel paddestoelen leven in symbiose met de Populier, zoals bijvoorbeeld de Populiermelkzwam, Populierleemhoed, Populiervezelkop en de fraaie Oranje en Rosse populierboleet. Ook op dood populierenhout kun je tal van zwammen aantreffen, zoals bijv. de Wollige bundelzwam.
De bloemen (in katjes) verschijnen eerder dan het blad. Er zijn mannelijke en vrouwelijke bomen. De katjes zijn vrij dik en hangend, de vrouwelijke meestal wat langer dan de mannelijke. De mannelijke bloemen hebben 1 schutblad en 10 of meer meeldraden met purperkleurige helmhokjes. De vrouwelijke katjes zijn lichtgroen, het vruchtbeginsel heeft 2 stempels die ieder weer in tweeën zijn gesplitst. De bloemen zijn omgeven door handvormige schubjes. De zaden zijn pluizig.
Het blad is ruitvormig tot zwak eirond, de bladrand is gezaagd tot getand. Het blad heeft een kleurloze zoom langs de bladrand - hierin verschilt de Zwarte populier van de overige populieren. De bladtop is toegespitst.
De Zwarte populier komt veel voor in het gebied langs de grote rivieren en in de binnenduinen.
De cultivar ′Italica′ wordt veel aangeplant. Deze soort heeft vrij rechtopstaande takken en een smalle, cilindrische kroon en heeft daardoor het silhouet van een imposante zuil.
Veel paddestoelen leven in symbiose met de Populier, zoals bijvoorbeeld de Populiermelkzwam, Populierleemhoed, Populiervezelkop en de fraaie Oranje en Rosse populierboleet. Ook op dood populierenhout kun je tal van zwammen aantreffen, zoals bijv. de Wollige bundelzwam.
Kenmerken van het geslacht Populier (Populus) waartoe Zwarte populier behoort.
De populier behoort tot de wilgenfamilie. Verschil is dat de katjes van de wilg zittend aan de twijg zitten, de katjes van de populier hangen als een lange sliert naar beneden.
Er zijn tal van populiersoorten: o.a. Ratelpopulier of Esp, Canadese populier, Zwarte populier, Italiaanse populier, Amerikaanse populier, Witte abeel.
Lijkt de stam qua kleur wat op een berk, maar met een andere tekening dan komen de Witte abeel, Grauwe abeel en Ratelpopulier in aanmerking. De lichte kleur begint soms pas enkele meters boven de grond.
Blad aan de onderzijde wit of grijsviltig, de wittige bast zit enkele meters boven de grond en heeft ook een ruitjespatroon ==> Witte abeel
De Ratelpopulier is vanaf de grond wittig. De bast heeft ruitvormige putjes. Het blad van de ratelpopulier is grof gekarteld blad, eerstgevormde bladen en blad van zaailingen zijn eirond. Volwassen blad is cirkel- of breed eirond, blad zonder spitse punt.
De Grauwe abeel is een kruising van bovengenoemde twee. De bast is vanaf de grond meer groengrijs dan witgrijs. Bij het ouder worden krijgt de bast een tekening van zwarte groeven en strepen. Waar de takken afbreken of afgezaagd worden ontstaan zwarte vlekken die met de omringende, zwarte tekening aan een oog doet denken - het is dan alsof de boom je met talrijke ogen volgt.
Het blad is aan de onderzijde niet viltig.
De overige veel voorkomende populieren zijn de Zwarte, de Canada- en de Amerikaanse populier.
Het zijn hoge, rechte bomen zonder kroon. De stam is vanaf enkele meters boven de grond grijs, glad en glanzend. Het blad is driehoekig tot ruitvormig. De bladsteel is afgeplat, zodat de bladeren opvallend ritselen in de wind.
De Zwarte populier (P.nigra var nigra) is een inheemse boomsoort. Ze kwam oorspronkelijk veel voor in zachthoutooibossen (bossen die voorkomen langs dynamische rivieren en geregeld overstromen), maar is inmiddels zeldzaam. Wel wordt de soort weer veel aangeplant, vaak in combinatie met de Canada-populier (P. xcanadensis), wat een kruising is van de Zwarte populier en de Amerikaanse populier (P. deltiodes).
Beide soorten lijken erg op elkaar. Om ze te onderscheiden van elkaar moet je naar de bladvorm kijken (ruitvormig - driehoekig), de aanwezigheid van bladklieren aan de bladvoet en de plaatsing van de onderste zijnerven (beginnend bij de bladvoet of iets daarboven). Ook heeft de Zwarte populier ronde twijgen, de Canadese meer hoekige.
Behalve deze twee wordt ook de Italiaanse populier (P. nigra var Italica) veel aangeplant. Deze soort herken je aan de opgerichte takken (ze staan in een kleine hoek ten opzichte van de stam) en de smalle, cilindervormige kroon.
De populier behoort tot de wilgenfamilie. Verschil is dat de katjes van de wilg zittend aan de twijg zitten, de katjes van de populier hangen als een lange sliert naar beneden.
Er zijn tal van populiersoorten: o.a. Ratelpopulier of Esp, Canadese populier, Zwarte populier, Italiaanse populier, Amerikaanse populier, Witte abeel.
Lijkt de stam qua kleur wat op een berk, maar met een andere tekening dan komen de Witte abeel, Grauwe abeel en Ratelpopulier in aanmerking. De lichte kleur begint soms pas enkele meters boven de grond.
Blad aan de onderzijde wit of grijsviltig, de wittige bast zit enkele meters boven de grond en heeft ook een ruitjespatroon ==> Witte abeel
De Ratelpopulier is vanaf de grond wittig. De bast heeft ruitvormige putjes. Het blad van de ratelpopulier is grof gekarteld blad, eerstgevormde bladen en blad van zaailingen zijn eirond. Volwassen blad is cirkel- of breed eirond, blad zonder spitse punt.
De Grauwe abeel is een kruising van bovengenoemde twee. De bast is vanaf de grond meer groengrijs dan witgrijs. Bij het ouder worden krijgt de bast een tekening van zwarte groeven en strepen. Waar de takken afbreken of afgezaagd worden ontstaan zwarte vlekken die met de omringende, zwarte tekening aan een oog doet denken - het is dan alsof de boom je met talrijke ogen volgt.
Het blad is aan de onderzijde niet viltig.
De overige veel voorkomende populieren zijn de Zwarte, de Canada- en de Amerikaanse populier.
Het zijn hoge, rechte bomen zonder kroon. De stam is vanaf enkele meters boven de grond grijs, glad en glanzend. Het blad is driehoekig tot ruitvormig. De bladsteel is afgeplat, zodat de bladeren opvallend ritselen in de wind.
De Zwarte populier (P.nigra var nigra) is een inheemse boomsoort. Ze kwam oorspronkelijk veel voor in zachthoutooibossen (bossen die voorkomen langs dynamische rivieren en geregeld overstromen), maar is inmiddels zeldzaam. Wel wordt de soort weer veel aangeplant, vaak in combinatie met de Canada-populier (P. xcanadensis), wat een kruising is van de Zwarte populier en de Amerikaanse populier (P. deltiodes).
Beide soorten lijken erg op elkaar. Om ze te onderscheiden van elkaar moet je naar de bladvorm kijken (ruitvormig - driehoekig), de aanwezigheid van bladklieren aan de bladvoet en de plaatsing van de onderste zijnerven (beginnend bij de bladvoet of iets daarboven). Ook heeft de Zwarte populier ronde twijgen, de Canadese meer hoekige.
Behalve deze twee wordt ook de Italiaanse populier (P. nigra var Italica) veel aangeplant. Deze soort herken je aan de opgerichte takken (ze staan in een kleine hoek ten opzichte van de stam) en de smalle, cilindervormige kroon.
| familie | Wilgenfamilie (Salicaceae) |
| info familie | Tot de wilgenfamilie behoren twee geslachten, t.w. de wilgen en de populieren. Het zijn tweehuizige bomen of heesters, d.w.z. dat er aparte mannelijke en vrouwelijke planten zijn. De bladen zitten meestal verspreid, zijn enkelvoudig, met steunblaadjes. De bloemen groeien in katjes. Dit zijn bloemen die dicht tegen de stengel aanzitten, ze vormen een soort aartje en zijn eenslachtig. Zijn de bloemen manlijk, dan valt het katje na de bloei in zijn geheel af. Iedere bloem zit in de oksel van een schutblad (schub, katjesschub). Bloemdek napvormig of uit 1 of 2 honingklieren bestaand. Mannelijke bloemen met (1 of) 2 of meer meeldraden. Vrouwelijke bloemen met 1 bovenstandig, 1-hokkig vruchtbeginsel met 2-4 stempels. Doosvrucht met 2-4 kleppen openspringend. Zaden met haarkuif. |
| naam | zwarte_populier (Populus nigra) |
| waar | op vochtige,voedselrijke grond in bossen, aan de duinkant en langs de rivieren |
| bloei | april |
| kleur | katje mannelijk purper, vrouwelijk lichtgroen |
| blad | eirond-ruitvormig met meestal wigvormige voet en toegespitste top, bladrand niet gewimperd - basale zijnerven bij de bladvoet ontspringend |
| vrucht | doosvrucht |