Klik op de afbeelding voor vergrote weergave met beschrijvende tekst
Fluitenkruid (Anthriscus sylvestris)
Het fluitenkruid is een van de eerste witte schermbloemen van het seizoen. De plant behoort tot het geslacht Kervel. In mei kan ze hele bermen bedekken met haar ragfijne bloempjes. In die tijd zie je al wel de bladeren van de andere witte schermbloemen, zoals de wilde peen en de berenklauw, verschijnen.
Het blad van het fluitenkruid is samengesteld en 2- tot 3-voudig gevind. De bloemen zijn wit en staan in duidelijk herkenbare schermen bijeen. Aan de voet van een bloemsteeltje bevinden zich kleine, gewimperde schutblaadjes (omwindseltjes), maar er zijn geen schutbladen aan de voet van de schermsteel (geen omwindsel), zoals bij bijv. de wilde peen. De vrucht is langwerpig en zonder lengtegroeven.
De bladscheden zijn op de ribben dicht behaard en aan de rand wollig gewimperd, de stengel heeft in de onderste helft op de ribben korte teruggerichte haren, bovenaan is de stengel zo goed als kaal.
Het Fluitenkruid is eetbaar, maar het is oppassen geblazen omdat er een aantal zeer giftige dubbelgangers zijn zoals de Gevlekte scheerling en de Hondspeterselie. Let goed op de stelen. De stengel van de Gevlekte scheerling is paars gevlekt. Hondspeterselie heeft een holle, kale stengel.
Het blad van het fluitenkruid is samengesteld en 2- tot 3-voudig gevind. De bloemen zijn wit en staan in duidelijk herkenbare schermen bijeen. Aan de voet van een bloemsteeltje bevinden zich kleine, gewimperde schutblaadjes (omwindseltjes), maar er zijn geen schutbladen aan de voet van de schermsteel (geen omwindsel), zoals bij bijv. de wilde peen. De vrucht is langwerpig en zonder lengtegroeven.
De bladscheden zijn op de ribben dicht behaard en aan de rand wollig gewimperd, de stengel heeft in de onderste helft op de ribben korte teruggerichte haren, bovenaan is de stengel zo goed als kaal.
Het Fluitenkruid is eetbaar, maar het is oppassen geblazen omdat er een aantal zeer giftige dubbelgangers zijn zoals de Gevlekte scheerling en de Hondspeterselie. Let goed op de stelen. De stengel van de Gevlekte scheerling is paars gevlekt. Hondspeterselie heeft een holle, kale stengel.
Kenmerken van het geslacht Kervel (Anthriscus ) waartoe Fluitenkruid behoort.
De Kervel behoort tot de Schermbloemfamilie.
Kervel heeft gesteelde schermen.
Het blad is drievoudig geveerd.
Er is geen omwindsel (of 1- tot 3-bladig).
Er zijn wel omwindseltjes.
De vrucht is langwerpig, minstens tweemaal zo lang als breed. Op de vrucht bevinden zich geen lengtegroeven.
De bekendste vertegenwoordigers van dit geslacht zijn het Fluitenkruid en de Fijne kervel.
De Kervel behoort tot de Schermbloemfamilie.
Kervel heeft gesteelde schermen.
Het blad is drievoudig geveerd.
Er is geen omwindsel (of 1- tot 3-bladig).
Er zijn wel omwindseltjes.
De vrucht is langwerpig, minstens tweemaal zo lang als breed. Op de vrucht bevinden zich geen lengtegroeven.
De bekendste vertegenwoordigers van dit geslacht zijn het Fluitenkruid en de Fijne kervel.
| familie | Schermbloemfamilie (Piaceae of Umbelliferae) |
| info familie | Bedektzadige planten met holle stengel. De familie bevat enkele zeer giftige soorten zoals de gevlekte scheerling (Conium maculatum) en dodemansvingers (Oenanthe crocata). Maar ook zeer nuttige planten zoals anijs, karwij, venkel, peterselie, pastinaak en wortel vinden we in deze familie. |
| naam | fluitenkruid (Anthriscus sylvestris) |
| waar | algemeen langs wegbermen etc., stinzenplant - bijgoed |
| bloei | mei - juni |
| kleur | wit |
| blad | dofgroen; 2- tot 3-voudig geveerd; |
| vrucht | De zwarte of bruine, sigaarvormige vruchten zijn 0,7 tot 1 cm lang, glad en met een korte snavel. Aan de voet zijn ze borstelig behaard. |