Klik op de afbeelding voor vergrote weergave met beschrijvende tekst
Zeeweegbree (Plantago maritima)
De bloeistengels van de Zeeweegbree zijn rolrond. Het blad is lang, smal en vlezig en heeft 3-5 nerven (bij P. coroponus - hertshoornweegbree 1-nervig). De aren zijn cilindrisch. De achterste kelkslippen hebben een scherpe kiel. De bloemkroon is witachtig, de helmknoppen zijn geel.
Op natte, slikkige plekken kan de plant fors uitgroeien met brede, getande bladeren. Op droge plekken met wisselend zoutgehalte is de plant kleiner en zijn de bladen smal en gaafrandig.
Op natte, slikkige plekken kan de plant fors uitgroeien met brede, getande bladeren. Op droge plekken met wisselend zoutgehalte is de plant kleiner en zijn de bladen smal en gaafrandig.
Kenmerken van het geslacht Weegbree (Plantago) waartoe Zeeweegbree behoort.
De bloemen van de weegbree staan in een lang gesteelde, lange of korte aar. Meestal zijn er een stamper en meeldraden. De meeldraden komen meestal later tot ontwikkeling dan de stijl, zodat er uit een bloem of alleen 4 meeldraden steken, of alleen een stijl. Boven aan de aar zie je meestal alleen stijlen uitsteken, van onderen alleen meeldraden, of van onderen stijlen en de hogere bloemen zijn dan nog gesloten. De vrucht is een doosvrucht, die met een dekseltje openspringt. De bladeren staan meestal alle in een rozet, alleen bij de Zandweegbree staan de bladeren langs de stengel.
Het blad van de Hertshoornweegbree is veerspletig tot dubbel veerspletig. Het blad van de overige soorten is niet veerspletig.
De Zeeweegbree heeft lijnvormige bladeren en een behaarde kroonbuis.
De Smalle weegbree heeft lancet- tot lijnlancetvormige bladeren. De hoofdnerven van de bladeren zijn doorschijnend, er zijn geen dwarsnerven. De aarstelen zijn duidelijk gegroefd. De aren zijn eivormig tot cilindrisch. De overige soorten (Ruige weegbree, Grote Weegbree en Getande weegbree) hebben eironde bladeren.
De bloemen van de weegbree staan in een lang gesteelde, lange of korte aar. Meestal zijn er een stamper en meeldraden. De meeldraden komen meestal later tot ontwikkeling dan de stijl, zodat er uit een bloem of alleen 4 meeldraden steken, of alleen een stijl. Boven aan de aar zie je meestal alleen stijlen uitsteken, van onderen alleen meeldraden, of van onderen stijlen en de hogere bloemen zijn dan nog gesloten. De vrucht is een doosvrucht, die met een dekseltje openspringt. De bladeren staan meestal alle in een rozet, alleen bij de Zandweegbree staan de bladeren langs de stengel.
Het blad van de Hertshoornweegbree is veerspletig tot dubbel veerspletig. Het blad van de overige soorten is niet veerspletig.
De Zeeweegbree heeft lijnvormige bladeren en een behaarde kroonbuis.
De Smalle weegbree heeft lancet- tot lijnlancetvormige bladeren. De hoofdnerven van de bladeren zijn doorschijnend, er zijn geen dwarsnerven. De aarstelen zijn duidelijk gegroefd. De aren zijn eivormig tot cilindrisch. De overige soorten (Ruige weegbree, Grote Weegbree en Getande weegbree) hebben eironde bladeren.
| familie | Weegbreefamilie (Plantaginaceeën) |
| info familie | Leden van deze familie zijn land- of waterplanten. De bladen staan verspreid, tegenoverstaand of in kransen. Het blad is enkelvoudig. Er zijn geen steunblaadjes. De bloemen zijn 1- of 2-slachtig. Er zijn 1-4 meeldraden. Het vruchtbeginsel is bovenstandig, 1-4-hokkig. De vrucht is een doosvrucht, nootje of 4-delige splitvrucht. Tot deze familie worden tegenwoordig ook de Scrophulariaceae (Helmkruidfamilie), Callitrichaceae (Sterrenkroosfamilie) en Hippuridaceae (Lidstengfamilie) gerekend. |
| naam | zeeweegbree (Plantago maritima) |
| waar | schorren en kwelders, op strandvlakten achter de zeereep, langs zeedijken en in zilte gras- en rietlanden binnendijks |
| bloei | mei - september |
| kleur | witachtig, groenig met gele helmknoppen |
| blad | gaafrandig, met 3-5 nerven, kaal, vlezig, lang en smal |
| vrucht | eivormige doosvrucht met dekseltje, 2-zadig |