Stekend loogkruid

Klik op de afbeelding voor vergrote weergave met beschrijvende tekst

Stekend loogkruid (Salsola%20kali)

Het leukste aan Stekend loogkruid is ongetwijfeld de vrolijk rood-groen gestreepte stengel, die als een bonte harlekijn dartelt over het witte zand van de zeereep. De verkleuring vindt plaats bij het ouder worden, de jonge stengel is gewoon groen.
De bloemen van Stekend loogkruid zijn klein (5-9 mm), onopvallend, puntig en groenig gekleurd. Ze staan met 1-3 in de oksels van de bladeren. Op de korte bloemsteel zitten 2 bloemsteelblaadjes en 1 schutblaadje. Deze blaadjes zijn vlezig, langer dan de bloemdekblaadjes en hebben een scherpe punt. Ze lijken op het blad van de plant, maar dan korter.
Er zijn 5, enigszins van elkaar verschillende bloemdekblaadjes. De bloemdekblaadjes staan stijf overeind en omhullen op die manier het vruchtbeginsel. De 5 meeldraden steken fier uit. De groenige bloemdekblaadjes lopen uit in een punt. Het bloemdekblaadje is aan de bovenzijde vliezig, aan de onderzijde perkamentachtig. Naarmate de vrucht groeit worden ook de bloemdekblaadjes groter en dikker. Ze vormen als het ware een soort vleugels, waarop het vruchtje straks weggedragen kan worden door de wind. De vliezige vleugels kleuren crème, roze of rood.
Het blad van Stekend loogkruid is kort en aanvankelijk vlezig, later wordt het hard, de vorm is ietwat driehoekig. Het blad heeft een scherpe punt. Er is een korte bladschede met een vliezige rand.
Vroeger werd loogkruid gebruikt om zeep van te maken. De as van de plant bestaat namelijk voor 30% uit natriumcarbonaat, één van de belangrijkste bestanddelen van zeep en glas.
Stekend loogkruid is, zoals meer leden uit de Ganzenvoetfamilie, een ′steppenroller′: de uitgebloeide plant verdroogt, raakt los van de wortel en wordt door de wind meegevoerd. Zo worden de zaden over een groot oppervlak verspreid.
Het zaad van Stekend loogkruid wordt vanwege de ziltige smaak gebruikt bij de bereiding van sushi.
Het zeldzame Zacht loogkruid heeft lange, slappe, zachte, kort behaarde bladen. De bladschede is duidelijk en heeft een brede vliezige rand. De bloemdekbladen zijn in de vruchttijd aan de top naar één zijde gebogen en vormen een zachte spits, eventueel met een meestal doorzichtige dwarse vleugel.
Kenmerken van het geslacht Loogkruid  (Salsola) waartoe Stekend loogkruid behoort.

De stengel van Loogkruid is vanaf de voet sterk vertakt en hard. De bladen zijn priemvormig en hebben een doornachtige punt die aan de voet iets verbreed is. De bloempjes staan in de bladoksel. Het bloemdek groeit na de bloei van achteren uit in een dwarse aanhangels. Een plant van ziltige, zandige gronden.

SPECIFICATIES - stekend_loogkruid
familieAmarantenfamilie (Amaranthaceae)
info familieTot deze familie wordt tegenwoordig ook de Ganzenvoetfamilie (Chenopodiaceae) gerekend. Het is een lastige familie.
De meestal kleine bloemen hebben nooit een kelk en kroon, maar een enkelvoudig bloemdek, soms zelfs helemaal geen bloemdek. Vaak bezitten ze of alleen 5 of minder meeldraden, of alleen een stamper met 2-4 stempels. Leden van de Ganzenvoetfamilie groeien vaak aan het strand. Leden van de oorspronkelijke Amarantenfamilie (anders dus dan de Ganzenvoeten) omsluiten met hun droogvliezig bloemdek de vrucht niet in zijn geheel. Het bloemdek is in plaats van groen, rood of anders gekleurd.
naam stekend_loogkruid (Salsola kali)
waar droge, open plaatsen in de duinen, vooral langs de zeereep en langs het strand
bloei juli - september
kleur groenig
blad eenzadig nootje
vrucht vlezig, later hard, kort, stekend, bladschede kort met vliezige rand