Klik op de afbeelding voor vergrote weergave met beschrijvende tekst
Ronde steppe-edelweiss (Paronychia%20argentea)
Opvallende kenmerken: blad met een kort spitsje - grote, zilverkleurige schutbladen - kelkbladen met kapvormig gebogen punt, achterzijde met kort bobbeltje, vaak rood aangelopen.
Bekijk de bloem goed - de kleine kroon- en kelkbladen omgeven door de grote, zilverkleurige schutbladen, tezamen in de oksel van de langwerpige, zittende blaadjes met spitsje en met vliezig steunblaadje.
Paronychia argentea is een kruipende plant die vooral voorkomt op droge graslanden, op rotsachtige bodem en op zandgronden langs de kust. Kenmerkend zijn de grote, bijna zilverkleurige schutbladen die de bloemen zo goed als geheel bedekken. De schutbladen zijn enigszins puntig.
De stengel kan tot 50 cm lang worden en is aan de basis sterk vertakt. De stengel is bedekt met een enkele rij fijne haartjes of ook wel geheel kaal.
De bladeren zijn 5-15 x 5-5,5 mm groot, zittend en langwerpig tot lancetvormig. Jong blad is soms fijn behaard, voor het overige zijn de bladen kaal. De top is spits tot afgerond met een duidelijk zichtbaar, kort spitsje. De rand is gezaagd en fijn gewimperd. De steunblaadjes zijn max. 5x3 mm, eirond tot lancetvormig, meestal korter dan de bladeren.
De bloemen staan in een boeketje van 10-15x1,5-5 mm groot, de vorm is rondachtig. Soms staan er ook bloemen verdwaald tussen de bladeren.
Er zijn 5 kelkblaadjes. De 5 kroonblaadjes staan als draadjes tussen de kelkblaadjes. Er zijn 5 korte meeldraden.
De kelkbladen zijn aan de top kapvormig naar binnen gebogen, fijn behaard, met vliezige rand en vaak purperrood aangelopen.
De schutbladen zijn 5x3 mm groot, eirond-langwerpig, spits tot bijna stomp. De schutbladen bedekken de bloemen geheel.
Verschil met andere Paronychia-soorten met opvallende zilverkleurige schutbladen
Paronychia capitata
Ook deze soort heeft grote, zilveren schutbladen. De kelkblaadjes zijn veel groter dan bij andere soorten. Ze zijn lancetvormig, harig, eindigen in stijve haren en ze missen de vliezige rand. De bloemen staan gegroepeerd aan het einde van de stengels. Maar dit is soms lastig te beoordelen omdat de plant erg uitgespreid groeit.
Paronychia chlorothyrsa
Kelkbladen, net zoals bij P. capitata, ongelijk van grootte, maar hier zijn de kelkbladen opvallend lang en de vliezige schutbladen zijn minder ontwikkeld. Het blad is langwerpig.
Paronychia kapela
Kleine plant die door de zeer grote schutbladen (2x groter dan de bloem) met zilveren kussentjes tussen de rotsen lijkt te liggen. De dichte trossen staan aan het einde van de stengel. Steunbladen breed eirond tot bijna rond, stomp of spits.
Bloemen behaard. Kelkbladen van gelijke grootte, lijnvormig-langwerpig, top afgerond, gebogen, met een plukje haar.
Bekijk de bloem goed - de kleine kroon- en kelkbladen omgeven door de grote, zilverkleurige schutbladen, tezamen in de oksel van de langwerpige, zittende blaadjes met spitsje en met vliezig steunblaadje.
Paronychia argentea is een kruipende plant die vooral voorkomt op droge graslanden, op rotsachtige bodem en op zandgronden langs de kust. Kenmerkend zijn de grote, bijna zilverkleurige schutbladen die de bloemen zo goed als geheel bedekken. De schutbladen zijn enigszins puntig.
De stengel kan tot 50 cm lang worden en is aan de basis sterk vertakt. De stengel is bedekt met een enkele rij fijne haartjes of ook wel geheel kaal.
De bladeren zijn 5-15 x 5-5,5 mm groot, zittend en langwerpig tot lancetvormig. Jong blad is soms fijn behaard, voor het overige zijn de bladen kaal. De top is spits tot afgerond met een duidelijk zichtbaar, kort spitsje. De rand is gezaagd en fijn gewimperd. De steunblaadjes zijn max. 5x3 mm, eirond tot lancetvormig, meestal korter dan de bladeren.
De bloemen staan in een boeketje van 10-15x1,5-5 mm groot, de vorm is rondachtig. Soms staan er ook bloemen verdwaald tussen de bladeren.
Er zijn 5 kelkblaadjes. De 5 kroonblaadjes staan als draadjes tussen de kelkblaadjes. Er zijn 5 korte meeldraden.
De kelkbladen zijn aan de top kapvormig naar binnen gebogen, fijn behaard, met vliezige rand en vaak purperrood aangelopen.
De schutbladen zijn 5x3 mm groot, eirond-langwerpig, spits tot bijna stomp. De schutbladen bedekken de bloemen geheel.
Verschil met andere Paronychia-soorten met opvallende zilverkleurige schutbladen
Paronychia capitata
Ook deze soort heeft grote, zilveren schutbladen. De kelkblaadjes zijn veel groter dan bij andere soorten. Ze zijn lancetvormig, harig, eindigen in stijve haren en ze missen de vliezige rand. De bloemen staan gegroepeerd aan het einde van de stengels. Maar dit is soms lastig te beoordelen omdat de plant erg uitgespreid groeit.
Paronychia chlorothyrsa
Kelkbladen, net zoals bij P. capitata, ongelijk van grootte, maar hier zijn de kelkbladen opvallend lang en de vliezige schutbladen zijn minder ontwikkeld. Het blad is langwerpig.
Paronychia kapela
Kleine plant die door de zeer grote schutbladen (2x groter dan de bloem) met zilveren kussentjes tussen de rotsen lijkt te liggen. De dichte trossen staan aan het einde van de stengel. Steunbladen breed eirond tot bijna rond, stomp of spits.
Bloemen behaard. Kelkbladen van gelijke grootte, lijnvormig-langwerpig, top afgerond, gebogen, met een plukje haar.
Kenmerken van het geslacht Paronychia (Paronychia) waartoe Ronde steppe-edelweiss behoort.
Planten uit het geslacht Paronychia hebben tegenoverstaande, enkelvoudige bladeren en gezwollen stengelknooppunten zoals de meeste soorten Caryophyllaceae.
Kenmerkend voor het geslacht zijn de zilverachtig-membraanachtige steunbladen en de perigynachtige (vruchtbeginsel half onderstandig - kelkbuis reikt tot halverwege het vruchtbeginsel) bloemen, die vaak schuilgaan onder de schut- en steunbladen.
Kenmerkend voor de verschillende soorten zijn vaak de kelkblaadjes, deze kunnen langwerpig, rondachtig of zelfs kapvormig zijn en al dan niet behaard. De vliezige schutbladen bedekken bij sommige soorten de bloempjes in hun geheel, bij andere soorten zijn ze minder prominent aanwezig. De bloem zelf heeft kleine, nauwelijks opvallende kroonblaadjes.
Planten uit het geslacht Paronychia hebben tegenoverstaande, enkelvoudige bladeren en gezwollen stengelknooppunten zoals de meeste soorten Caryophyllaceae.
Kenmerkend voor het geslacht zijn de zilverachtig-membraanachtige steunbladen en de perigynachtige (vruchtbeginsel half onderstandig - kelkbuis reikt tot halverwege het vruchtbeginsel) bloemen, die vaak schuilgaan onder de schut- en steunbladen.
Kenmerkend voor de verschillende soorten zijn vaak de kelkblaadjes, deze kunnen langwerpig, rondachtig of zelfs kapvormig zijn en al dan niet behaard. De vliezige schutbladen bedekken bij sommige soorten de bloempjes in hun geheel, bij andere soorten zijn ze minder prominent aanwezig. De bloem zelf heeft kleine, nauwelijks opvallende kroonblaadjes.
| familie | Anjerfamilie (Caryophyllaceae) |
| info familie | Kenmerken van planten van deze familie zijn een duidelijk gelede stengel en kruiswijs staande enkelvoudige bladeren. De bloemen staan in tweearmige (gevorkte) bijschermen, waarvan de onderdelen vaak éénarmig worden. De kelk is vergroeidbladig, vijftandig, de kroon is eveneens vijfbladig, er zijn tien meeldraden (soms vijf). De stamper bestaat twee tot vijf vruchtbladen. Er zijn evenveel stijlen als vruchtbladen. Het vruchtbeginsel is bovenstandig, éénhokkig, met centrale zaaddrager. |
| naam | ronde_steppe-edelweiss (Paronychia argentea) |
| waar | bermen, droge grond, rotsachtige bodem |
| bloei | vroege voorjaar tot in de zomer |
| kleur | geelwit |
| blad | tegenover elkaar staand, ovaal-lancetvormig, rand gewimperd, met stengelomvattende steunblaadjes |
| vrucht | dopvruchtje |