Klik op de afbeelding voor vergrote weergave met beschrijvende tekst
Driedistel (Carlina%20vulgaris)
Vroeger werd de Driedistel vaak als 'weervoorspeller' naast de deurpost gehangen, omdat de omwindselbladen zich slechts bij mooi weer openspreiden. Bij regen sluiten de omwindselbladen zich weer om de buisbloemen. Deze beweging blijft de stralenkrans maken, ook als de plant al is afgestorven
De bloemen van de Driedistel staan meestal in groepjes van drie aan de stengel, maar het kunnen er ook meer of minder zijn. De stengel is grijsachtig groen, spinragachtig behaard en vaak rood aangelopen.
De bladeren staan deels in een rozet. De stengelbladen staan verspreid. Het blad is langwerpig, leerachtig, diep bochtig en aanvankelijk ook spinragachtig behaard. De bladrand is kroezig getand en bezet met scherpe stekels. Verder is het blad ongesteeld en deels stengelomvattend. De bovenste bladeren zijn klein.
De bloemhoofdjes zijn geelbruin en bestaan uit uitsluitend buisbloempjes. De buitenste omwindselblaadjes hebben zeer scherpe, vertakte stekels. De binnenste zijn hard, glanzend en stroachtig. De bloemhoofdjesbodem draagt stevige, aan de top verbrede haren.
De vrucht is een eenzadige dopvrucht. De zaden zijn cilindervormig en roestkleurig behaard met een krans van veervormige borstelharen die aan de voet tot een ring zijn vergroeid.
De Driedistel komt veel voor op kalkrijke duingrond en in Zuid-Limburg.
De bloemen van de Driedistel staan meestal in groepjes van drie aan de stengel, maar het kunnen er ook meer of minder zijn. De stengel is grijsachtig groen, spinragachtig behaard en vaak rood aangelopen.
De bladeren staan deels in een rozet. De stengelbladen staan verspreid. Het blad is langwerpig, leerachtig, diep bochtig en aanvankelijk ook spinragachtig behaard. De bladrand is kroezig getand en bezet met scherpe stekels. Verder is het blad ongesteeld en deels stengelomvattend. De bovenste bladeren zijn klein.
De bloemhoofdjes zijn geelbruin en bestaan uit uitsluitend buisbloempjes. De buitenste omwindselblaadjes hebben zeer scherpe, vertakte stekels. De binnenste zijn hard, glanzend en stroachtig. De bloemhoofdjesbodem draagt stevige, aan de top verbrede haren.
De vrucht is een eenzadige dopvrucht. De zaden zijn cilindervormig en roestkleurig behaard met een krans van veervormige borstelharen die aan de voet tot een ring zijn vergroeid.
De Driedistel komt veel voor op kalkrijke duingrond en in Zuid-Limburg.
Kenmerken van het geslacht Driedistel (Carlina) waartoe Driedistel behoort.
Bladranden met stekels bezet. Bloemen bleekgeel. Omwindselblaadjes met scherpe, vertakte stekels bezet.
Bladranden met stekels bezet. Bloemen bleekgeel. Omwindselblaadjes met scherpe, vertakte stekels bezet.
| familie | Composietenfamilie (Compositae of Asteraceae:) |
| info familie | De Composietenfamilie is op de Orchideeënfamilie na de grootste plantenfamilie. Meer dan een tiende deel van onze inlandse soorten behoren tot deze groep. Kenmerkend voor deze familie is de samenstelling van de bloem: elke ′bloem′ bestaat uit een aantal kleine bloempjes. Die kleine bloempjes hebben niet ieder een eigen kelk, maar ze worden bijeengehouden door een korfje of omwindsel van blaadjes. Zie voor meer informatie over deze familie Infoteksten/gele composieten elders op deze site. |
| naam | driedistel (Carlina vulgaris) |
| waar | kalkrijke grond; duinen |
| bloei | augustus - september |
| kleur | bleekgeel |
| blad | bleekgroen, stekelig getand, van onder vaak iets viltig |
| vrucht | cilindervormig, bruin zaad met ring van geveerde haren |