Beukenkorrelkopje (Phleogena%20faginea)

Beukenkorrelkopjes lijken op slijmzwammen, maar behoren tot de trilzwammen en verwanten. Meest kenmerkend is de maggigeur of de geur van fenegriek, getuige de Engelse benaming Fenugreek stalkball. Beukenkorrelkopjes groeien in grote groepen en zijn gesteeld. De steel is vertakt en aan de top van elk steeltje staat een bolletje. De kleur van de steel is bruin. Het peridium (bolletje) is aanvankelijk wit grijzig, later bruin en tenslotte zwart. Het oppervlak is korrelig.

Beukenkorrelkopjes zijn zeldzaam, maar lijken op te rukken. Je vindt ze vooral op beuken (maar ook op andere loofbomen) op oude landgoederen en in oude bossen waar de bomen aan het aftakelen zijn. Ze groeien tussen scheurtjes in de bast of op het kale hout van net afgestorven, maar nog staande bomen, of op takken van nog weinig verteerd hout. Ze zijn vooral te vinden in de late herfst of aan het begin van de winter.

De hyfen in het bolletje zijn iets dikwandig en hebben gespen.
De hyfen aan de buitenzijde zijn aan beide zijden vertakt in dunne, gebogen of in elkaar gedraaide takjes.
Basidia zijn cilindrisch, 4-cellig en zonder duidelijke sterigmata (sporen groeien direct uit de celwand).
Sporen rond tot halfrond, dikwandig, glad, meestal breder dan lang (Q<1), jong hyalien, bij rijping bruin, 4.5-7.5x5.8.5 (-10) mu.