Gewoon ijsvingertje (Ceratiomyxa%20fruticulosa)

Ceratiomyxales (IJsvingertjes)
Het IJsvingertje is een beetje een buitenbeentje onder de slijmzwammen en sleutelt dan ook als eerste uit. Het IJsvingertje wordt tot de Protosteliomycetes gerekend.
De orde Ceratiomyxales kent maar 1 geslacht, Ceratiomyxa.
Het bijzondere kenmerk van het ijsvingertje zijn de sporen die buiten het vruchtlichaam groeien, terwijl bij andere slijmzwammen de sporen altijd in een of ander "jasje" zitten.

Het vruchtlichaam is opgebouwd uit een vlakke onderlaag waaruit zuil-, bol-, knots- of boomvormige uitgroeisels groeien. Aan de oppervlakte van deze uitgroeisels ontstaan de gesteelde sporen. Deze sporen gedragen zich anders dan de normale slijmzwamsporen en worden wel beschouwd als aparte vruchtlichamen, de onderlaag zou dan een soort van hypothallus zijn. Een en ander maakt het eenvoudige ijsvingertje dan toch weer gecompliceerd.

Ceratiomyxa fruticulosa (IJsvingertje)
Het vruchtlichaam is ongeveer 1 mm hoog en tot 10 cm in diameter. Zowel op de onderlaag als op de uitgroeisels zitten sporen. De kleur is meestal glasachtig wit, maar kan ook geel, roze, oranje of beige zijn.
Het oppervlak is in hoekige veldjes verdeeld die in het midden een op een hol steeltje rustende spore dragen.
Sporen variabel van vorm, 10-13 mu lang en 6-7 mu in doorsnede, glad.

Er is ook een var. porioides - deze heeft geen vingertjes, maar hokjes en lijkt eerder wat op een of andere houtzwam.